Dinsdag 30 December. Aanwezig: Vele enthousiaste deelnemers van de Sherpa's, Rowans, Pivos en Stam.
Vandaag gingen we op pad voor een volleybaltoernooi dat georganiseerd werd door de Reggegroep in Nijverdal. Het toernooi werd gehouden in een sporthal in Nijverdal.
Vandaag gingen we op pad voor een volleybaltoernooi dat georganiseerd werd door de Reggegroep in Nijverdal. Het toernooi werd gehouden in een sporthal in Nijverdal.
Nadat we vlug even koffie hadden gedronken op onze eigen blokhut vertrokken we met auto's naar Nijverdal. Daar aangekomen konden we ons direct omkleden, en even later betraden 4 onverschrokken teams de arena. We schreven ons in: 2 gemengde Sherpa-Rowan-teams, 1 Pivo-team en een Stam/Begeleiding-team.
Na het openingswoord van iemand van de Reggegroep, begonnen de wedstrijden. Maar wat is nou een toernooi zonder een goede warming-up? Daarom begonnen we 10 minuten voor de echte openings wedstijden met een vermoeidende bier/cola/allerlei-spul-van-de-Mac/partysnacks/--vetverbrandings programma. Eigenlijk was dit niet meer dan met z'n allen op het podium enkele keren achter elkaar HOOFD-SCOUDER-KNIE EN TEEN te dansen. Zo 1 voor 1 en soms tegelijk of tegenelkaar speelden de teams van de Ariëns-Ingrid tegen elkaar.
Op een gegeven moment werd er hevig gewonnen en soms met plezier verloren. Maar met plezier winnen kan niet iedereen Denk aan Bjorn. Wat toen het team van de Stam tegen het All-Stars team bestaand uit: Hermke, Pien, Tosca, Patty, Rens en Alex moesten, had het team van de stam verloren. Een reactie daarop was dat enkele woorden werden uitgewisseld met de scheidsrechter. Toen dat ook weer over was, gingen de wedstrijden gezellig door. Maar toen er pauze's waren was iedereen terug te vinden in het cafétje. Waar ze onwijs veel lekkere koekjes weggeven aan sommige rowans. Toen er 3 rowans bedachten om een kopje koffie te bestellen, kregen zijn van de lekkere barvrouw een mandje met koekjes. Dit was echter een domme zet van haar. Ze had natuurlijk kunnen zien aankomen dat er dan aan het eind van de ochtend een Mount Everest zou ontstaan van koekjes papier.
Daarna begonnen de wedstijden weer. Ook nu werd er weer verloren en gewonnen. Tegen een uur of 1 was de grote pauze. Hier werden overheerlijke oliebollen uitgedeeld. Na die opgegeten te hebben werden er nog enkele wedstrijden gespeeld. Iedereen was uitgeschakeld in de eerste ronde, op het stam-team na. Echter, zij werden uitgeschakeld door een ander Hengelo's team dat zo te zien uit talenten bestond, die 3 maand voor het toernooi al beginnen met trainen. Toen iedereen uitgeschakeld was, werd er nog wat gedronken en omgekleed en toen met besteld, ja besteld, vervoer terug gebracht naar Hengelo.
Hier werd nog even na gepraat en gedronken. Daarna ging iedereen naar huis voor een nodige douche.
Volgend jaar wordt het net zo gezellig!
Na het openingswoord van iemand van de Reggegroep, begonnen de wedstrijden. Maar wat is nou een toernooi zonder een goede warming-up? Daarom begonnen we 10 minuten voor de echte openings wedstijden met een vermoeidende bier/cola/allerlei-spul-van-de-Mac/partysnacks/--vetverbrandings programma. Eigenlijk was dit niet meer dan met z'n allen op het podium enkele keren achter elkaar HOOFD-SCOUDER-KNIE EN TEEN te dansen. Zo 1 voor 1 en soms tegelijk of tegenelkaar speelden de teams van de Ariëns-Ingrid tegen elkaar.
Op een gegeven moment werd er hevig gewonnen en soms met plezier verloren. Maar met plezier winnen kan niet iedereen Denk aan Bjorn. Wat toen het team van de Stam tegen het All-Stars team bestaand uit: Hermke, Pien, Tosca, Patty, Rens en Alex moesten, had het team van de stam verloren. Een reactie daarop was dat enkele woorden werden uitgewisseld met de scheidsrechter. Toen dat ook weer over was, gingen de wedstrijden gezellig door. Maar toen er pauze's waren was iedereen terug te vinden in het cafétje. Waar ze onwijs veel lekkere koekjes weggeven aan sommige rowans. Toen er 3 rowans bedachten om een kopje koffie te bestellen, kregen zijn van de lekkere barvrouw een mandje met koekjes. Dit was echter een domme zet van haar. Ze had natuurlijk kunnen zien aankomen dat er dan aan het eind van de ochtend een Mount Everest zou ontstaan van koekjes papier.
Daarna begonnen de wedstijden weer. Ook nu werd er weer verloren en gewonnen. Tegen een uur of 1 was de grote pauze. Hier werden overheerlijke oliebollen uitgedeeld. Na die opgegeten te hebben werden er nog enkele wedstrijden gespeeld. Iedereen was uitgeschakeld in de eerste ronde, op het stam-team na. Echter, zij werden uitgeschakeld door een ander Hengelo's team dat zo te zien uit talenten bestond, die 3 maand voor het toernooi al beginnen met trainen. Toen iedereen uitgeschakeld was, werd er nog wat gedronken en omgekleed en toen met besteld, ja besteld, vervoer terug gebracht naar Hengelo.
Hier werd nog even na gepraat en gedronken. Daarna ging iedereen naar huis voor een nodige douche.
Volgend jaar wordt het net zo gezellig!
Wist u dat:
-
Een pub in een sporthal niet zo'n goed idee is?
-
De Rowanbegeleiding eigenlijk de beste in de hele sporthal was?
-
Highlandgame-rokjes het best blijven zitten met een riem?
Wat er mis ging:
-
Op het eind, werd er druk gezocht naar een rok die we kwijten waren geraakt.
-
Deze hebben we echter enkele opkomsten later op de blokhut gevonden.
-
Er waren sommige mensen onaangekondigd niet komen opdagen.