Op de jaarlijkse Esreinmarkt, dit jaar gehouden op 20 April, is de Ariëns-Ingridgroep altijd aanwezig. Vanaf vrijdagmiddag beginnen we met opbouwen, en verrichten hand- en spandiensten totdat het laatste is opgeruimd op zondagavond. We staan er ieder jaar met een stand, en dit jaar hebben we voor het eerst een springkussen gehuurd. Daarnaast konden er broodjes worden gebakken en de sherpa's waren aanwezig om te schminken. De zondagsmarkt begint om tien uur en is om vijf uur afgelopen.
Op vrijdagavond werden de poorten opgezet bij de ingangen van de Esreinmarkt. Dat verliep niet geheel vlekkeloos maar het resultaat was goed. Zaterdagmorgen bleek dat een van de poorten 's nachts een ongelukje had gehad, maar dat was zo opgelost. Zaterdagmiddag werden de dranghekken verdeeld. Er moesten 180 hekken worden klaargezet, maar gelukkig hadden we dit jaar voor het eerst de lichte hekken van Veldkamp; die kunnen zo per 3 worden aangepakt. Al met al zijn we daar 2 uurtjes druk mee geweest. Op zondagmorgen kwamen 8 personen om 6 uur naar het Esrein, om de ingangen te gaan bewaken. Niemand mocht voor 7 uur naar binnen, maar iedereen die eruit wilde met de auto, mocht eruit. Om 7 uur kwamen de eerste mensen voor de rommelmarkt, en ook de mensen met de marktwagens konden er op. We moesten de infostand bemannen, om voornamelijk de mensen van de rommelmarkt hun plek te wijzen. Sommige rowans hadden vanaf dat moment niks meer te doen, zodat ze mooi de leiding konden helpen met het bouwen van onze stand. Om negen uur was de stand klaar, en werd het promotiemateriaal opgehangen. Enkele rowans en sherpa's moesten het terras gaan bemannen, en er werd een stel rowans bij de wc-wagen gezet.
Ik sta van een afstandje naar onze stand te kijken. Dat hebben we mooi gedaan. Ik moet grinniken als ik zie hoe Jeroen ons nieuwe spandoek heeft opgehangen: strak boven het spandoek "INFO" van het esrein. Zo, als dat niet duidelijk is... We staan hier perfect, helemaal in het midden van de markt. Vanmorgen om half zeven heb ik de aanhanger van de blokhut gehaald die we gisteren hebben ingepakt. Daar zat het springkussen in en het hout voor de stand. De auto zat stampvol promotiemateriaal. We hebben de stand gebouwd en het springkussen opgeblazen. Dat had ik redelijk ingeschat; hij past precies op de plek die we in gedachten hadden. De laatste fotocollages worden opgehangen en Janneke staat al klaar om de eerste nieuwe bevers te ontvangen. De sherpa's hebben de infostand in beslag genomen voor het schminken, en een paar rowans zijn het vuur al aan het opstoken voor het broodjes bakken. Marieke zat net achter het springkussen brooddeeg te maken. Ik heb er veel vertrouwen in dit jaar; het ziet er gelikt uit. Laat ik maar gauw de schaapjes gaan voeren, want het is al tien uur...
Overdag moeten enkele rowans en sherpa's (met begeleiding) op het terras koffie serveren en de tap bedienen. Ook moeten twee rowans bij de toiletwagen blijven om toiletjuffrouw te spelen. Een enkele keer ging er iets mis: de afvoerpijp van de wc-wagen schoot los. Dit was echter vrij eenvoudig te verhelpen. Voor de rest was voor ons de stand het belangrijkste. Het was de hele dag druk rond onze stand. Er werden veel broodjes gebakken en er werd veel geschminkt. Het is ook de hele dag erg druk geweest op het springkussen. Janneke heeft een stuk of 5 aanmeldingen gehad voor de bevers, en een heel aantal kinderen die vanaf september komen meedraaien. De verkenners hebben 2 aanmeldingen gezien, en er waren nog enkele potentiële welpen. Van potentiële kabouters is tijdens het schrijven van dit stuk niks bekend.
Drie uur. Nog twee uur te gaan. Dat springkussen is een ware bevermagneet! Ik ben al enkele keren bijna over wat kinderschoentjes gestruikeld. Janneke had al diverse aanmeldingen en de meeste leiders hebben wel iemand voor onze groep kunnen interesseren. Bij de vuurton heb ik enkele vaders aangesproken die met een lang gezicht het broodje voor zoonlief aan het afbakken waren. Daar is het ook druk. Volgens Marieke krijgen we de 16 pakken brooddeeg vandaag wel op. Mijn leden-werf-teller staat nu op 2 bevers, een welp, een verkenner, en zelfs een rowan. Eigenlijk is die laatste niet helemaal eerlijk; hij is een vriend van Bas. Volgens Pien zijn dit jaar de vlindertjes erg populair bij het schminken. En natuurlijk het prinsesje. Hermke vindt het jammer dat er zo veel vlindertjes geschminkt moeten worden, want dat kost zo veel zwart. En zo'n potje kost volgens de sticker 15 euro. Als ik een vluchtige blik werp op de vrije-gift-pot van de dames, blijf ik er wel kalm onder; ik zie zowaar een tientje zitten. We mogen dit jaar tevreden zijn. Het is echt druk bij de stand en ieder van ons is bezig leden te werven. Ik ga nog maar eens kijken of Nicole nog een bakje koffie voor me heeft...
Om vijf uur was de markt afgelopen. We begonnen direct onze stand af te breken, zodat we alles opgeruimd hebben voor we beginnen aan het vegen en opruimen van de markt. Het springkussen werd teruggebracht, en de rest op de aanhanger geladen. Tegen half zeven kregen we de ruimte om met het opruimen van de straten te beginnen. De bladblazers werden gestart, en de bezems uitgedeeld. Ook de dranghekken werden teruggebracht naar de container. Bjorn begon met een aantal personen de poorten af te breken. Al met al zijn we een uur of 3 druk geweest om alle rotzooi op te ruimen. Enkelen waren al naar de blokhut vertrokken om de aanhanger leeg te maken. Toen alles afgebroken en opgeruimd was, vertrok de rest ook naar de blokhut. Daar hebben we het laatste opgeruimd, en een eerste evaluatie gehouden.
Pfff. Nou ben ik het ook wel zat. Direct nadat we begonnen op te ruimen heb ik het springkussen weggebracht. Aanhanger omruilen en de onderdelen van de stand terugbrengen. Aanhanger weer omruilen, schaapjes voeren, hekken opruimen, afval rijden. En ondertussen gingen de rowans en sherpa's met bladblazers en bezems door de straten. Om negen uur naar de blokhut. Nu zitten we hier aan de tafel in het stamhok nog even wat te drinken. Ik kijk om me heen, en zie dat de meesten ook wel moe zijn nu. Kleine oogjes. Dat kan ook niet anders, want de meesten hier aan tafel zijn vanmorgen om 6 uur begonnen. De gidsen- en verkennerleiders zijn net terug van de RSW en zien er niet veel beter uit. Rob staat op en gaat naar huis. Ik kan aan zijn houding zien dat hij het wel gehad heeft. Hij kan wel tevreden zijn. De groep heeft een goede dag gehad vandaag...
Bedankt allemaal voor de medewerking,
Marwin