Gewapend met een 26 meter hoge toren, 5 antennes en 2 zenders storten de scouts van de dr. Ariëns-Ingrid zich op de JOTA (Jamboree On The Air). Het hele weekend van vrijdag 15 oktober tot zondag 17 oktober zullen ze hiermee zenden naar andere scouting groepen wereldwijd.
Dit jaar lag de verantwoordelijkheid voor de bouw van de toren bij de Pivo's (18 tot 22 jaar). Bijgestaan door de oude garde ploeterden zij twee weken lang elke avond, tot er uiteindelijk een 32 meter lange toren was geprepareerd. Helaas was het lot de ijverige Pivo's niet gunstig gezind. Het pronkstuk van de pioniers bleek te zwaar te zijn om overeind te hijsen en er restte ze uiteindelijk geen andere mogelijkheid dan de toren in te korten. Ondanks deze tegenslag zijn de dr. Ariëns-Ingrid dit jaar de enige scoutinggroep in Hengelo met een eigenhandig gebouwde JOTA toren.
Daarnaast is er ook nog de JOTI (Jamboree On The Internet) waarbij scouts online kunnen chatten. En het valt niet te ontkennen dat de nieuwste generatie scouts de JOTI verkiest boven de JOTA. Zo zitten de twee Rowans Gerwin en Dennis verlekkert naar het beeldscherm te kijken. "Ik ben Lisa en ik ben zestien jaar oud. Hoe zien jullie er uit?" Gehaast vliegen Dennis z'n vingers over het toetsenbord terwijl hij een antwoord typt. "Wij zijn twee sportieve en gespierde jongens". Grappig genoeg hebben onze spierbundels niet door dat Lisa een paar meter verderop achter een pc zit in de vorm van Stef.
Zoals elk jaar hangt er tijdens de JOTA/JOTI weer een opperbeste sfeer. In het stamhok is het gezellig druk en uit de boxen knalt vrolijke muziek. De computers voor de JOTI zijn druk bemant en de frisdrank en gehaktballen worden gretig afgehaald bij de bar.
En natuurlijk is er ook weer de jaarlijkse speurtocht. En wat voor een. Groepjes scouts worden uitgerust met kleine ontvangers om aan de hand daarvan een zender te vinden die in de omgeving is verstopt. Door regelmatig te peilen kan je door goed te luisteren ontdekken in welke richting de zender staat. Vervolgens is het de bedoeling om op de fiets te stappen en zo snel mogelijk de zender te bereiken. En dat levert nog wel eens de nodige problemen op. "Zit niet te ouwehoeren over m'n fiets, het is al erg genoeg dat de vorige is gejat!"
Ook dit jaar bracht onze speurtocht ons weer langs de prachtigste uithoeken van Twente. En opvallend genoeg ook langs een groot aantal bouwputten. "Als iemand moet plassen, ik heb een sleutel bij me van die Dixi's." Maar uiteindelijk wisten de speurneuzen de tocht tot een goed einde te brengen. Een einde waar koud frisdrank en warme knakworstjes op ze stonden te wachten.