Lief Logboek,

Afgelopen weekend was het weer zo ver. Het was weer tijd voor het jaarlijkse welpenweekend. Alle welpen hadden van te voren een brief gekregen met alles wat ze mee moesten nemen. Zo meldden alle welpen zich afgelopen zaterdag om 10:00 uur met  bagage bij de blokhut. Door de brief hadden de welpen al een beetje een idee wat we gingen doen. Er stond namelijk in dat ze hun zwemspullen mee moesten nemen. De rest was echter nog niet bekend.

Ook was er voor dit weekend een oude leider weer van stal gehaald. Omdat hij niets beters te doen had en wij het wel leuk vonden, was Mang ook uitgenodigd om langs te komen.

Zaterdag begonnen we, zoals altijd, met openen. En omdat veel ouders dat nog nooit hadden gezien, bleven ze op uitnodiging van de leiding kijken hoe dat openen nou precies in z'n werk ging.

Na het openen gingen we eerst de slaapspullen klaarleggen. De jonge welpen mochten hun slaapzak in de kleine zaal neerleggen. De oudste welpen (en Robert) mochten met Hathi mee. Zij gingen buiten in een tent slapen. Dit was zodat ze alvast konden wennen aan het slapen zoals de verkenners dit doen; buiten in een tent. Maar die tent moest natuurlijk ook opgezet worden. Dus dat moest eerst gebeuren. Hathi en Baloe hielpen hierbij, terwijl Raksha, Mang en ik binnen hielpen met het neerleggen van de slaapzakken. Iedereen die klaar was, kon het bos in om hout te zoeken voor het kampvuur wat 's avonds zou worden ontstoken. Complete (dode) bomen werden het bos uit gehaald!

Na het neerleggen van de slaapzakken en het opzetten van de tent was het al bijna half twaalf, tijd voor ranja! Na de ranja werd er even gevoetbald en daarna stond de lunch al voor ons klaar.

Na de lunch mocht iedereen zijn zwemspullen pakken. De fietssleutels werden uitgedeeld, de bloedneus van Bram gestelpt en we gingen op weg naar het Twentebad. Hier aangekomen werden de welpen voorzien van een kaartje en mochten ze zich gaan uitleven op de drie glijbanen en twee duikplanken die dit zwembad rijk is. Tussendoor is iedereen nog even terug gekomen voor een lekker stuk chocola met vulling, maar zo snel als de welpen bij elkaar waren, zo snel waren ze ook weer uitgevlogen over het zwembad. Om half vijf was het weer tijd om te verzamelen en ons weer aan te kleden en richting blokhut te gaan.

Op de blokhut aangekomen mocht iedereen iets voor zichzelf gaan doen, terwijl de leiding snel zorgde voor een heerlijke maaltijd. Als welpen iets voor zichzelf mogen gaan doen, wordt regelmatig iemand (vrijwillig) aan een boom geknoopt. Dit keer was dat Remen. Dus toen die weer bevrijd was, konden we genieten van een heerlijk bord pasta! Dat ging er wel in na zo'n vermoeiende middag in het zwembad.

Toen het eten op was, de vloer geveegd, de tafel afgeruimd en de vaat gewassen was, was het tijd voor kampvuur. Hathi had al een begin gemaakt samen met Baloe en al snel zaten alle welpen te genieten van de warmte van het vuur. Omdat het steeds langer licht is, hebben we de komende tijd eigenlijk geen mogelijkheid meer om ons favoriete spel te spelen. Nu was het donker en was die mogelijkheid er wel. Het was dus tijd voor een heus potje Koning van de Heuvel! Samen met Hathi ben ik in het bos gaan zitten met een lamp. Ons doel: zoveel mogelijk de welpen hinderen bij het ongezien bij ons komen. Het doel van de welpen: niet gezien worden terwijl ze bij ons proberen te komen. Lang leek ons doel te winnen. Totdat Luuk het presteerde om ons te bereiken zonder dat wij hem zagen. Vlak daarna hoorden we iemand in het bos vlak voor ons. We konden alleen niet zien wie het was. Dus hebben we een foto gemaakt. Hierop was duidelijk de blonde bos haar van Stan zichtbaar. Dus Stan was af...

Teruggekomen bij het kampvuur hebben we nog even genoten van echte marshmellows. Daarna was het al weer tijd om de slaapzak op te zoeken en te gaan slapen. Al was het de vraag wie vermoeider was, de welpen of de leiding?

De zondagochtend begon meteen goed. De welpen hebben de leiding heerlijk laten uitslapen tot kwart voor negen! Als beloning hiervoor mochten alle welpen kiezen tussen een gekookt of een gebakken ei. En dat gebakken ei kon dan uiteraard met spek en kaas geserveerd worden. Bijna alle welpen gingen voor een gebakken ei met kaas en/of spek.

Het eerste deel van de zondagochtend hebben we ons vermaakt met een smokkelspel. Ergens diep in het bos stond een boom. Daar ben ik bovenin geklommen. De welpen moesten vervolgens het geld, dat ze van Raksha kregen, naar mij toe brengen. Maar door het bos liepen ook drie tikkers, Hathi, Mang en Baloe. Hun doel was om zoveel mogelijk welpen te tikken en zo zoveel mogelijk geld te onderscheppen. Zoals het goede welpen betaamd, werd er rijkelijk vals gespeeld. Zo werd geld verdeeld over meerdere (broek)zakken en werd maar de helft ingeleverd. Alleen is het dan niet zo handig om dat aan de tikkers te vertellen! Want dan ben je alsnog alles kwijt...

Toen het begon te regenen, zijn we terug gegaan naar de blokhut. Hier stond de ranja klaar en werd het programma voor de rest van de dag uitgelegd. De welpen werden opgedeeld in drie groepen. Bij elke groep ging een leiding staan. Toen legde Hathi uit dat we het bos weer in gingen. Dit keer om een echte hut te bouwen! Mang en Raksha zouden de jury zijn en de mooiste hut uitkiezen.

Al snel hadden alle drie groepjes een plek gevonden voor hun hut. De groep van Baloe ging aan de slag tussen vier bomen, Hathi's groep had de wortels van een omgevallen boom op het oog en mijn groep ging voor twee dicht bij elkaar staande bomen aan de rand van een open veld. De basis was snel gebouwd. We gingen voor een tentmodel hut. Twee dwarsbalken tussen de bomen waren de nok en daar werden takken en stro tegenaan gezet. Zo werd het een echte tent. Raksha en Mang liepen intussen rond als echte juryleden om het werk te beoordelen en om te kijken of iedereen aan het werk was.

Tussendoor was er nog een lunch met soep en knakworsten. Om half vier was het tijd om te verzamelen en de jury een rondleiding te geven langs de hutten. We begonnen bij Baloe. Hun hut was bijna een huis, met vlaggenmast en echt raam! De hut was wat minder goeg gecamoufleerd, maar zag er goed uit. Onze hut was zeer goed gecamoufleerd, maar van de noordzijde niet echt wind- en waterdicht. Wel hadden we een mooie vloerbedekking, bestaande uit een dikke laag zachte bladeren. De hut van Hathi was ook goed gecamoufleerd en ook goed wind- en waterdicht. Alleen het toilet wat boven op de hut was ingericht, was misschien wat minder handig...

Toen we bezig waren met de beoordeling van de hut van de groep van Hathi, kwamen de ouders ook nog het bos in om alles eens goed te bekijken.

Daarna zijn we snel terug gegaan naar de blokhut. Hier stonden de overige ouders nog te wachten. We hebben snel de prijsuitreiking gedaan. Baloes groep werd derde, de hut van mijn groep werd tweede en met maar een half punt verschil heeft de groep van Hathi gewonnen! Helaas was het toen al weer tijd om te sluiten.

Lief Logboek, ik vond het een heel geslaagd weekend. Alleen ben ik wel benieuwd wie er aan het eind meer vermoeid was, de welpen of de leiding? Ik probeer altijd maar te denken dat dat de welpen zijn... Donderdag is er weer een normale opkomst.


Bagheera