Ja mensen, het was weer zover, de Winterhike 2009 stond weer op het programma.
Het begon voor de Rowans allemaal al op de vrijdagavond, met een normale opkomst. De koffie werd gezet, de bagage werd gedumpt en iedereen werd met open armen ontvangen. Onder het genot van een kopje koffie werd er gepraat over wat de Rowans ALLEMAAL hadden meegemaakt de week ervoor. Toen iedereen zover was, moest nog de gebouwde kano getest worden. Er was nog een kleine onderlinge strijd tussen het ontwerp van Marwin en het ontwerp van Rob en Alex. Natuurlijk hadden Rob en Alex gewonnen. Om het vlot te testen, moesten 2 dappere Rowans het ijskoude water in duiken. Dit waren Tom en Gerwin. Op het eind ging Tom ook nog een stukje varen onder de brug door. Dit onder het gezelschap van ratten, spinnen en allerlei ander ongedierte. Gelukkig hebben we een hoop geleerd van dit proefstukje. Zo weten we hoe het Beekbusters-vlot MK-2® eruit moet komen te zien. Binnenkort meer hierover.
Nadat het testen was afgelopen, probeerden we het vlot af te maken. Helaas zaten de touwen nogal vast. Daarom lieten we hem even liggen voor de zondag. Verder hebben we vrijdagavond nog even gezellig wat gedronken en nagepraat.
De volgende dag werd iedereen op de blokhut verwacht om 9 uur 's ochtends. Aangezien de Rowans die nacht op de blokhut hadden geslapen, hebben sommige nog gauw een douche genomen in de blokhut. Toen die zover waren, werd er hier en daar nog een eitje gebakken en een boterhammetje gesmeerd. Daarna gingen (bijna) alle Rowans richting de plus supermarkt. Aangezien die om half 9 nog gesloten was, werd de tijd maar gevuld met een tennisbal en een winkelwagentje in combinatie met een afdaling. Vervolgens ging de Plus los en werden de boodschappen gedaan. Lekkere warme croissants, krentenplakken e.d. werden ingeslagen. Toen de Rowans weer richting blokhut gingen, liep het al vol van de andere speltakken met ouders. Toen iedereen er was werd er verzameld om vervolgens alle auto's vol te laden voor een vertrek naar de Erebegraafplaats in Loenen waar het startpunt was voor de hike. De Rowans liepen een pijlzender tocht. De sherpa's, gidsen, verkenners liepen op een papieren tocht. Het groepje van de stam liep met een GPS toestel. Één voor één vertrok een groepje om te beginnen aan de tocht. Iedereen op de Rowans en stam na ging links af, die gingen rechts. Omdat daar het beginpunt voor de Rowans en stam was. Het beginpunt was de Woeste Hoeve.
Voor de stam begon de ellenlange discussie over enerzijds het gps-toestel en anderzijds een papieren kaart. Om toch maar volledig te kunnen genieten van het gps-toestel besloten we doorsteken te gaan maken. Toen de Rowans bij de Woeste hoeve aankwamen was het de bedoeling om te gaan peilen in welke richting ze moesten maar er was echter een probleem, de zender was kapot. Dus de Rowans konden niets ontvangen en daarom zijn ze maar op goed geluk richting Apeldoorn gelopen. Ze hadden geen kaart of wat dan ook. Dit was echter niet zo moeilijk, want het was een grote lange weg die eerst door Beekbergen en daarna door Apeldoorn kwam. Toen het eerste groepje Rowans in beekbergen was, kwam er een autootje met kampleiding aan en die zeiden dat de zender kapot was en dat we als maar rechtdoor moesten. Dan bij een beek rechts en daarna de tweede of derde links. Het bleek de derde te zijn en die zijn we toen ingegaan. We waren op de goede weg, namelijk de Oude Apeldoornseweg. Die was echter langer dan dat we in eerste instantie gedacht hadden en we moesten dan ook nog wel een aardig stuk lopen, wat voor onze getrainde scoutingbenen natuurlijk appeltje eitje was. Het andere groepje Rowans heeft bij het beginpunt eerst wat gegeten en gedronken en zijn toen verder gelopen. Ook zij ontvingen geen signaal, dus zijn zij ook maar rechtdoor gelopen. Ondertussen werd er met de organisatie gebeld. Dit groepje Rowans heeft welgeteld 2 keer afgeslagen, omdat ze dus niks konden ontvangen. Onderweg hebben zij ook maar gewacht op de organisatie, omdat zij ook met de handen in het haar zaten vanwege de ontvangst. Toen de organisatie er was hebben zij de weg uitgelegd en zijn de Rowans naar de blokhut gelopen. Eenmaal op de blokhut aangekomen hebben we nog wat nagepraat over de route en zijn toen maar snel wat gaan eten. We hadden het dit jaar goed voor elkaar want we hadden een eigen chef-kok die voor ons een heel lekker bord boerenkool met worst had gemaakt. Dit ging er natuurlijk wel in na zo'n lange tocht . Na het eten was er tijd voor ontspanning. Na genoeg ontspant te hebben, was het weer tijd voor inspanning. Er moest namelijk een kampvuur gebouwd worden. Omdat er veel leden aanwezig waren, was hout halen geen enkel probleem. Wat wel een probleem was, was de locatie van de kampvuurkuil. Onpraktisch, donker en gewoon veel te ver weg van je slaapzak. Maar dat gaf niet, want 's nachts lag iedereen lekker in de slaapzak. De meesten in de blokhut, maar de bikkels in een tent. Natuurlijk waren er ook nog twee diehards die in een slaapzak onder een zeiltje tussen twee bomen gespannen sliepen.
Zondag
Het was weer vroeg in de ochtend, toen de meesten wakker waren. Sommigen gingen gauw douchen en een boodschap doen terwijl anderen zich gingen omkleden. Ondertussen werd aan iedereen meegedeeld om aan tafel te schuiven voor een gezamenlijk ontbijt. Na dit ontbijt, mocht het opruimen beginnen. Hier en daar werd er geveegd en een paar Rowans waren bezig met het afbreken van de tent. Toen alles zo ver was, werden de groepjes weer gevormd om te beginnen aan de terugreis. De hike begon met een foto route. De foto route bestond uit 9 foto’s. Na de foto route kregen wij een post. Op de post kregen wij heerlijke tomaten soep. Omdat het koud was hadden wij erge zin in soep. Toen iedereen de soep op had gingen we weer verder lopen. We hadden oliaat. Bij een oliaat is alleen de route die je moet lopen op papier getekend. Na een tijdje lopen, gingen we ergens op een bankje zitten. Daar hebben we in een pannetje hamburgers en frikadellen gebakken. Iemand van de groep had natuurlijk ook zaanse shit meegenomen, want hamburgers en frikandellen zonder zaanse shit zijn niet lekker.
Later op de middag moest iemand van de groep naar de toilet. We zaten ergens in het bos. Dus er was geen toilet in de buurt. Diegene kon echt niet ophouden. Gelukkig hadden we wc-papier bij ons. Diegene ging ergens achter een boom zitten om zijn behoefte te doen. Gelukkig was het rustig in de omgeving dus niemand kon het zien.
Als laatst hadden we een vragen routen. Een vraag ging over de verkennerleiding. Wij wisten niet wie onze verkennerleiding was dus konden wij die vraag niet beantwoorden. Wij hadden maar wat gegokt. Maar helaas hadden we verkeerd gegokt. We waren door die vraag verkeerd gelopen. Wij waren ergens in het bos verdwaald. De leiding moest ons weer ophalen.
Het was al laat in de middag en we moesten nog een uur rijden naar de blokhut. Dus zijn we maar terug gereden naar de blokhut. Op de blokhut aangekomen kregen we een lekker broodje knakworst.
We hebben alle spullen opgeruimd. We hebben nog wat nagedronken, daarna is iedereen naar huis gegaan. Het was een geweldig kamp!