Begin oktober, een weekend voor de JOTA stond het jaarlijkse uitje van de verkenners op het programma. Tijd om onze jongens eens flink te laten ravotten. Goed gemutst en vol goede moet werden de auto’s ingeladen met scouts, op weg naar Oldenzaal. Daar aangekomen werd al snel de bedoeling duidelijk. Een mooie lap asfalt, midden in het bos, hier en daar een brullende cart….
Niet iedereen was groot genoeg, echter enkele stoelverhogingen maakte dat iedereen in een standaard cart zijn rondjes kon maken. Toch een heel stuk beter (en voornamelijk sneller) dan in een kindercart. Na een korte uitleg gingen we de baan op. We zochten ons plekkie op, lieten onze naam noteren en zodra het startsein gegeven was, vol gas de baan op. Ten minste….. voor zover we dat durfden. Stiekem in pa’s auto een metertje rijden is één, echt rijden om te winnen is wat anders. Even wennen dus. Enkel de twee grootsten, die met moeite met hun dikke kont in het stoeltje pasten (de leiding dus) hadden wat minder moeite met de overschakeling van auto naar kart.
Na een wat onwennig begin, waande iedereen zich een echte Michel Schumacher en werden de duimpjes opgestoken, elke keer als de leiding langs de baan gepasserd werd. Na drie heats waren we ook wel een beetje moe en gingen we weer terug richting blokhut en was het carten voorbij. Hoewel….. een week later hebben we nogal het een en ander gehoord van ouders. Het hele weekend was elk 4e woo
rd “cart”. En dat dreef enkele ouders tot waanzin. Scouts lol gehad, ouders een weekend gepest… kortom, een perfect dagje uit!
Groeten de Verkennerleiding.